وادی نود و هفتم

معلق در میان دو جهان...................................................................! دیوانه ام.. یا دیوانه شدم نمی دانم.. مرا از دارالمجانین کشیدند میان این انسان های لاشعور.. یا بهتر است بگویم مرا بی آنکه خود خواهم چون "هولدن کالفید" (قهرمان ناطور دشت) انداختند در این جهان عوضی.. در این جهان عوضی گیر کردم.. از هر طرف که می روم دیواری بی انتها در مسیری است که باید بروم.. من این را نخواستم... ولی باید عوضی شد در جهان عوضی..